[Jibaku Shounen Hanako-kun]ฉันน่าจะรู้ตัวให้ไวกว่านี้ (TsukasaXOc)-All character - นิยาย [Jibaku Shounen Hanako-kun]ฉันน่าจะรู้ตัวให้ไวกว่านี้ (TsukasaXOc)-All character : Dek-D.com - Writer
×

    [Jibaku Shounen Hanako-kun]ฉันน่าจะรู้ตัวให้ไวกว่านี้ (TsukasaXOc)-All character

    อุตส่าห์เจอแสงสว่างแล้วแท้ๆ ทำไมกัน ฉันน่าจะรู้ตัวให้ไวกว่านี้ ฉันนะจะต้องหานายให้เจอให้ได้แม้ว่าจะแทบจะไม่มีโอกาสเลยก็เถอะ ลางสังหรณ์ฉันบอกว่าโรงเรียนนี้มีบ้างอย่างอยู่

    ผู้เข้าชมรวม

    3,064

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    33

    ผู้เข้าชมรวม


    3.06K

    ความคิดเห็น


    42

    คนติดตาม


    135
    จำนวนตอน :  11 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 มิ.ย. 64 / 17:07 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ^^สวัสดีนะค่า เราจะอัพเรื่องนี้บ่อยๆ และให้จบเป็นเรื่องแรกให้ได้เลย ช่วงนี้เรียนออนไลน์ก็จะยุ่งๆ หน่อย แต่จะพยายามอัพให้จบให้ได้ค่ะ นี้จะเป็นนิยายเรื่องเเรกที่แต่งนะ ถ้าไม่ดียังไงก็ขอโทษด้วยนะคะอาจจะมีการสปอยจากมังงะบางส่วนนะคะ^^



            เริ่มกันเลย  

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    เมื่อ50+ปีก่อน  

                         "นังลูกปีศาจ! //ตบ" "ฉันไม่น่าคลอดคนอย่างแกเลยจริงๆ"


     เด็กสาวผู้อายุได้5ปี ได้เผยแววตาเย็นชาไร้ความรู้สึก ราวกับว่า เกิดเรื่องนี้ซ้ำๆจนเธอชินแล้ว "ขึ้นห้องแก!! แล้วพรุ่งนี้เตรียมตัวไปโรงเรียนตอนเปิดเทอมวันแรกล่ะ! และใช้วัตถุดิบที่ชั้นเตรียมให้ทำอาหารเองซะ!! ไม่ต้องให้ฉันเห็นหน้าแกวันนี้!"


     เด็กสาวเดินขึ้นห้องใต้หลังคา ด้วยความรู้สึกเสียใจที่เกิดมาบนโลกใบนี้ เธอขึ้นห้อง หยิบผ้าพาสเตอร์ มาแปะที่ใบหน้า และแตะ "เจ็บจัง...." ใบหน้าของเธอยังแสดงสีหน้าไร้ความรู้สึกอยู่แต่อยู่ๆน้ำตาก็ไหลลงมา เธอเช็ดน้ำตาแล้วบอกว่า "พรุ่งนี้ฉันควรยิ้มยังไงดี" แล้วยิ้มแบบไม่มีความสุข เพราะเธอไม่รู้ว่า ความสุขคืออะไร......  แล้วเธอก็หยิบขนมปังเก่าๆชิ้นหนึ่งที่เกือบจะหมดอายุแล้วเอามากิน แล้วหยิบเข็มกับด้ายมา ซ่อมชุดตนเอง



      เปิดเรียนวันแรกเธอตื่นเช้ามา

    ลงมาด้านล่างอย่างเงียบๆ 

    หยิบอุปกรณ์ที่แม่ของนางให้เมื่อวานทำอาหารแล้วกินแล้วนางก็เปิดประตูบ้านและออกจากบ้านไป 


    เช้าวันแรก เธอได้กำลังไปนั่งริมหน้าต่างตามที่เธอนั่งอยู่แล้ว และเธอก็เห็นโต๊ะของเธอที่มีรอยขีดเขียน เยียดยาม  และคุกคาม คำด่าต่างๆนาๆ ว่าขึ้แพ้บาง 

    แต่เธอก็ไม่สนใจพอเธอนั่งที่เก้าอี้กลับมีหมากฝรั่งติดกระโปรงเธอทำให้กระโปรงเธอเกือบขาด


     และเธอก็ได้ยินเสียงผู้หญิงหัวเราะออกมาจากด้านหลัง เธอกำลังลุกขึ้นไปหากลุ่มนั้นแต่ครูก็ได้เดินเข้ามาพอดีและบอกว่าวันนี้มีนักเรียนใหม่เข้ามา2คน ซึ่งปกติเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้วเลยมองนอกหน้าต่างไป  และครูก็ได้บอกให้เด็กใหม่ทั้งสองคนนั้นเข้ามาและแนะนำตัว   "สวัสดีครับ ชื่อ ยูกิ อามาเนะ นะครับ ส่วนคนนี้น้องชายฝาแฝดผมชื่อ ยูกิ สึคาสะ นะครับ " "ฝากตัวด้วยน้า" เสียงสึคาสะพูดขึ้น

        

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .





    ถ้าใครไม่ชอบสึคาสะ อย่าอ่านนะคะ เลื่อนผ่าได้เลยค่ะ


    เราจะอัพใหม่ต่อเมื่อมีคนอ่านนะคะ ถ้าไม่มีคนอ่านก็ยังไงอยู่ เอาเป็นว่า เดี๋ยวแนะนำตัวละครตามมาติดๆ *ย้ำ*นี้ไม่ใช่ปัจจุบันนี้คือ50ปี+ที่แล้วน้าา โปรดติดตามด้วยน่าค่า บายๆ



    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น